Działalność naukową rozpoczął od badań geomorfologicznych Karpat, ze szczególnym uwzględnieniem procesów krasowych, glacjalnych i in. W 1910 przeniósł się do Krakowa, gdzie stał się pionierem rozwoju antropogeografii. Po uzyskaniu habilitacji prowadził zajęcia ze studentami Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także pracował jako nauczyciel geografii
w gimnazjach w Bochni i Krakowie. W czerwcu 1919 nadano mu tytuł profesora zwyczajnego.
W 1916 roku powołany na stanowisko kierownika Katedry Geografii, zwanej wówczas Gabinetem Geograficznym UJ (był następcą Franciszka Czerny-Schwarzenberga), przekształconej później, dzięki jego zaangażowaniu w Instytut Geograficzny.
Założyciel nowoczesnej drukarni i księgarni "Orbis" (rok założenia 1919), której nakładem ukazywały się opracowane przez niego podręczniki szkolne, mapy i atlasy oraz czasopisma, m.in. "Wierchy".
Uczestnik ekspedycji do Syjamu (1923), podczas której zwiedził również Cejlon. Dwa lata później odbył półroczną podróż do Afryki (Trypolitania, Cyrenajka, Egipt, Erytrea). Po nabyciu samochodu terenowego i wyposażeniu go m.in. w laboratorium i łódź odbył wyprawy naukowe na: Kresy Wschodnie – 1926 (Wileńszczyzna, Polesie, Wołyń, Podole), Bałkany i do Azji Mniejszej – 1927 (Rumunia, Turcja). Podczas kolejnego wyjazdu na Bałkany, rozpoczętego w lipcu 1928, rozchorował się i zmarł wkrótce po powrocie do Krakowa[1], 3 października 1928. Pochowany
w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim[2].
Organizator życia naukowego, m.in. współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Geograficznego (1918), w latach 1918-1922 pierwszy redaktor Przeglądu Geograficznego, członek towarzystw naukowych i uczestnik międzynarodowych kongresów. Uznany nauczyciel akademicki, popularyzator wiedzy geograficznej i krajoznawczej, także w formie prelekcji radiowych.
Autor licznych publikacji – ok. 150 pozycji w kilku językach, m.in.: Z fizjografii Zachodnich Karpat (1909), Rozmieszczenie ludności w Karpatach Zachodnich (1910 – rozprawa habilitacyjna), Wiadomości o środkowopolskiej morenie czołowej (1921), W narożniku Azji (1924),
Z geomorfologii centralnego Cejlonu (1925), Przełom Wisły przez Średniogórze Polskie (1925)
i inne.
